Als je als fanatiek klimmer nog nooit in de Presles en de Verdon bent geweest dan kan je jezelf terecht afvragen "Waarom nog niet?" Want wat een fantastische klimgebieden zijn dat. Vorige week ben ik samen met Jefta, Adriaan en Michael naar het zuiden van Frankrijk gereden om lange routes op kalk te klimmen. We hebben heerlijk weer gehad en hebben volop genoten van de schitterende herfst kleuren om ons heen. Hieronder een kort verslag en voor twee slideshows van wat mooie plaatjes klik je op de kleine foto's hier onder.

Een volle dag in een groene volvo, met Jason achter op de bank, die rustig zijn roes uitslaapt. We gaan zuidwaarts, op weg naar warm weer. De sneeuw is gesmolten als we langs Dijon rijden. Onze bestemming is onder het Grand Massif, naar een klim gebiedje genaamd de Caroux. Waar we meerdere lengtes, op eigen protectie, in geweldig mooie rots kunnen klimmen. Geloof je het niet of nieuwsgierig... dan is hier het filmpje:

{vimeo}19026722{/vimeo}

Afgelopen week werden we grof verwend met de sneeuw en regen, dat beloofd veel goed voor de komende winter!!!

En bij vooruit kijken hoort natuurlijk ook achteruit kijken en dus heb ik een filmpje gemaakt over de week die ik samen met Bas, Tom en Corne had in het Maltatal in Oostenrijk. We zaten prinsheerlijk in "Landhaus zur alten Post", met 9 slaapplaatsen en 3 hout-kachels! Natte spullen waren dus geen probleem.

Tja en zo stond er deze zomer weer eens een afspraak gepland met Maarten. Waar gaat dat dit keer toe leiden vraag ik me af. Ik denk nog eens terug aan ons laatste avontuur in de meivakantie van vorig jaar. “He Tom, die Dufourspitze zie er best mooi uit hé? Tja nu je het zegt, maar met sneeuw-schoenen en al die sneeuw van afgelopen week is het misschien niet helemaal een goed idee om direct Zwitsers hoogste eruit te pakken ”. Nog geen twaalf uur later staan we een kleine 100 hoogtemeters boven de Monte Rosa Hut een kruising tussen een sneeuwhol en een iglo in elkaar te flansen en nog geen 20 uur later lopen we na een geslaagde toppoging over een veel te gare gletsjer richting Zermatt. Veel te gaar = drie van de vijf stappen tot je knieën wegzakken met die tennisrackets en een vooruitzicht van nog eens uren ploeteren in dezelfde ellende.

10 11 12 13 14 15 2 2 2 2 2 2

De meeste mensen hebben de zomer al in de bol. Toch willen we je nog even de ijskoude ijsrillingen over je rug laten lopen en je meenmen naar afgelopen winter. Eind april klommen, Sil, Maarten en ik de namelijk de Pitztaler Eisexpress. Achter elkaar aan stormden we over de rij van ijs- en firnwanden. Blank ijs, firn, losse poedersneeuw tot aan je heupen. Sporen, wisselen, beuken, graven skien, graatje, technisch gepiel weer wat blankijs en verder en verder en verder. Fantastisch om dit met twee zulke goede vrienden te doen. Maarten maakt hiervan een weergaloos videoverslag. Kijk, ril en huiver.

 Naast mooie foto's van de week ijsklimmen in het Maltatal heb ik ook nog een paar mooie filmpjes kunnen maken. Zeker die van een pilaar in de schlucht aan het begin van het dal.

Ongeveer 30m hoog, loodrecht maagdelijk ijs.... daar moest ik natuurlijk mijn bijltjes in hangen. De eerste meters waren gelijk steil en voordat de eerste boor erin zat waren mijn handschoenen al door en door nat.

Het middenstuk was delicaat klimmen met af en toe dun en luchtig ijs (en nog meer water dat naar beneden kwam). Op 2/3e was er een welkom plateautje waar ik even van het uitzicht kon genieten :)

Daarna was het gelukkig iets minder dan loodrecht en kon ik met een grote glimlach de laatste meters doorhakken.

Het klimmen van deze route was al met al een hele aparte ervaring, zie hier het filmpje:

 PS :  aan mijn ski-techniek moeten nog enkele uurtjes besteed worden..... heel wat enkele uurtjes!!