Ook dit jaar reizen we (Maarten, Bas, Arjan en ik) weer af naar Tjechië voor de inmiddels voor ons legendarische 75 uurs Czech Adventure Race. Daar waar we de afgelopen jaren telkens een deel van het parcours hebben moeten skippen, wilden we dit jaar proberen om alle punten te behalen en dus het gehele parcours te lopen/rennen/skaten/fietsen/kanoen. Lees hieronder een verslag van 3 dagen en 3 nachten onafgebroken stoempen. De etappes vind je terug op het bijgevoegde overzicht.
1. PROLOGUE INLINE – 18km.
Na een snelle start is het rennen naar het begin van de inline etappe nog verder dan gedacht. Het skaten gaat soepel, maar een groot stuk moeten we lopen vanwege de slechte weg.
2. PROLOGUE TREK – 5km
Erg leuk, dwars door het UNESCO erfgoed, de kasteeltuinen van Kroměříž. Veel punten dicht bij elkaar, da’s altijd goed voor de motivatie!
3. BIKE – 25km
We zijn voor het eerst niet als één van de laatste teams terug bij de fietsen en dat stemt ons goed. Als we op de fiets stappen realiseren we ons nog eens dat we zo’n geluk hebben, gisteren regende het nog pijpenstelen, nu zien we een stralende hemel bij zo’n 20-30 graden.
4. CANOE – 20km
Saahaaaaiii!!! We varen de stroming af en via een kanaal vervolgens weer op. We zijn blij met de dubbele peddels van Harm, maar Bas en Maarten moeten het helaas met enkele peddels doen. We realiseren ons dat de volgende kano etappe dubbel zo lang is, en ook nog eens in de nacht, oh jee... De volgende inline etappe gaat langs de rivier en de snelste teams komen één voor één voorbij zoeven, leuk om de race zo mee te krijgen.
5. INLINE – 30km
Dat wat normaal ons zwakste onderdeel is, gaat nu als een trein! Arjan voelt zich ronduit belabberd en heeft slechte zin, maar wat gas terug laat ons (behalve Arjan) genieten van het late middag zonnetje en het uitzicht. Het asfalt is ongekend goed, gelukkig zit er ook nog een klein stukje ‘typisch Tjechisch asfalt’ tussen, we begonnen het al bijna te missen... Op onze terugweg proberen we het Israëlisch team dat dan nog in de kano zit wat op te vrolijken, maar we zijn niet zeker of dat niet een averechts effect heeft...
6. BIKE – 30km & BOLSCROSS
We stappen op onze fiets en het is donker als we bij de Bolscross aankomen. Meneer Bols heeft weer super zijn best gedaan, en we klauteren over rotsen, rennen dwars over het bosheuvelparcours en beklimmen touwladders. Ik ben blij met de hoge schouders van bas die me op, over en van rotsen en touwladders helpen.
7. TREK – 60km
60 km de nacht door. Ik realiseer me plots dat we nog twee nachten meer moeten en krijg last van het beroemde moment waarin je je afvraagt waarom dit ook alweer leuk was. Gelukkig doet de ochtendzon wonderen en ook de sfeer zit er goed in. We kunnen grote stukken rennen en liggen nu al zo’n drie uur voor op ons eigen schema!
8. BIKE – 60km & CLIMBING
Ik realiseer me dat de laatste keer dat ik geklommen heb precies een jaar geleden is, bij de vorige editie van de Czech Adventure Race. Een beetje bibberend, maar met aanmoediging van Maarten en de orga kom ik beide routes boven. We klimmen alle routes en hoeven dit jaar geen strafronde te rennen. Fijn! Tijdens het fietsen doen we een 20 minuten powernap, maar niemand kan echt slapen. Fietsen daarentegen gaat super.
9. CANOE – 40km
Hier zagen we allemaal tegenop. De tweede nacht in, stil zitten in de kano. Van tevoren slapen we weer 20 minuten om hopelijk de nacht door te komen. Het kanoen is weer stroming op & af, maar super fantastisch mooi. Dat helpt bij het wakker blijven. Bas is chagrijnig, en ik heb medelijden met Maarten die zijn gemopper over zich heen krijgt. Arjan en ik peddelen net buiten gehoorsafstand van hen vandaan en genieten van het uitzicht van de enorm brede rivier. We verspillen een half uur doordat een punt niet op de goede plek staat en we niet de juiste instructies hebben gekregen. Hoe later, hoe moeilijker. We zien een otter en in een halfslapende splitseconde denk ik dat het een krokodil is. Ik schrik me rot, maar ben wel gelijk weer wat wakkerder. De nacht volgt gestaag. Ik ben doorweekt en iedereen heeft moeite met z’n ogen open houden. Arme Bas en Maarten moeten de komende uren naar Arjan en mijn ‘links’ ‘rechts’ ‘links’ ‘rechts’ geschreeuw luisteren, wat op dat moment onze enige optie is om niet al kanoënd in slaap te vallen.
10. BIKE – 65km.
Het kanoen heeft toch veel energie gekost en we slapen 20min in de vroege ochtend. Het duurt daarna lang voordat ik het weer warm heb, want ik had mijn door het kanoën doorweekte regenkleding aangetrokken. Gelukkig helpt elke minuut, want er is weer geen wolkje aan de hemel. De dag is mooi en we zijn alweer vergeten dat we ooit eens moe waren...
11. TREK – 20km
Arme Maarten. Hij heeft al in de eerste trekking etappe zulke schuurplekken tussen zijn benen opgelopen, dat hij nu echt niet meer kan lopen. Van ellende trekt hij z’n broek naar beneden en we schrikken van zijn toestand. Dokter Arjan en Dokter Bas doen een spoedoperatie met sporttape en een plastic zak en een half uur en wat pijnstillers later kan Maarten weer enigszins lopen (of iets wat meer op lopen lijkt dan daarvoor...).
12. UPHILL INLINE – 13km
Het einde van de vorige etappe heb ik te weinig gegeten en ben nu letterlijk een uitgewrongen vaatdoek. Na wat kilo’s eten in mijn maag ga ik weer vooruit, maar mijn humeur niet echt. Ik vind het uphill skaten stom, stommer, stomst. Bergje-op is duidelijk niet mijn specialiteit en zelfs met Bas zijn über-stokken kom ik amper vooruit. Arjan probeert lief voor me te zijn, maar hij krijgt niet zo veel liefs terug te horen. Bas en Maarten gaan wijselijk voor, maar ook dat wordt afgestraft met een onverwachte downhill passage. Ik heb Maarten nog nooit zo’n angstkreten horen uitkramen...
13. TREK – 10km
Het leek alsof het nooit zou gebeuren, maar eindelijk komen we op de col waar we onze schoenen weer aan mogen doen. Blij!! Het lopen en skaten hebben ons relatief veel tijd gekost en we realiseren ons dat we een tandje bij moeten zetten willen we nog alle punten kunnen halen. We rennen de 10km terug naar de TA en wisselen snel onze loopschoenen voor onze fiets.
14. MONSTERBIKE – 85km
Deze etappe is simpelweg fantastisch!! We gaan de laatste nacht in en de thrill van deze etappe houdt ons allemaal super scherp. Dit is mountainbiken zoals mountainbiken bedoeld is, dwars door kleine bospaadjes. We gaan als een malle en kaartleesduo Altena & Altena laten ons weer over hun skills verbazen. Het oriënteren is niet gemakkelijk, maar gaat onvoorstelbaar soepel. We komen terug bij de TA, waar we horen dat we plots 5e liggen, en 2,5u op onze eigen tijd hebben ingelopen. We kunnen het haast niet geloven en nemen snel de verplichte verkoelende duik in het meertje voor we de volgende etappe mogen starten.
15. ORIENTERING TREK 15km
De laatste etappe. Eén van de teams die we zojuist hebben ingehaald heeft veel haast om hun geliefde 5e plaats te behouden en zijn een half uur eerder weg dan wij. Wij hebben alles behalve haast, omdat we eigenlijk al weten dat we het gaan halen. Toch duurt deze laatste etappe nog langer dan gedacht en ik kan niet wachten tot ik op mag houden vieze repen in mijn mond te stoppen. We lopen kris-kras door het bos op zoek naar de laatste knijpers.
Uiteindelijk komen we met z’n vieren als 6e team over de finish, om ongeveer 10.40u. Na de fles champagne vallen we naast de finishboog met een biertje in onze hand in slaap, terwijl we wachten op de teams die na ons binnen komen. Het was weer een fantastische ervaring, die het leven heerlijk relativeert. Want wat is er nou belangrijker dan het volgende knijpertje halen??
