Als je als fanatiek klimmer nog nooit in de Presles en de Verdon bent geweest dan kan je jezelf terecht afvragen "Waarom nog niet?" Want wat een fantastische klimgebieden zijn dat. Vorige week ben ik samen met Jefta, Adriaan en Michael naar het zuiden van Frankrijk gereden om lange routes op kalk te klimmen. We hebben heerlijk weer gehad en hebben volop genoten van de schitterende herfst kleuren om ons heen. Hieronder een kort verslag en voor twee slideshows van wat mooie plaatjes klik je op de kleine foto's hier onder.
Presles
Met open mond rijden we zondagavond de Vercors binnen, sjezus ongelovelijk, wat een zee aan rotsen? In Choranche zijn we de hele week de enigen op de camping municipal.
Op maandag klimmen Michael en ik de route “Topomaniak” (6c/7a < 6a/A0 ) een prachtige lijn met één wel erg lastige lengte. Op de route beseffen Michael en ik ons allebei dat al die weekendjes Ettringen niet ten goede komen aan het lastige klimmen op kalk. Naast ons klimmen Jefta en Adriaan de iets lastigere route “Vue de l’exterieur” (6c/7a).
Dinsdag besluiten we een echte klassieker te klimmen “Les cons qui s’adorent” (ED- 6c) op de Paroi Rouge wand. De topo vermeld dat het een atypische route is voor de Presles met heel weinig boorhaken en zeer veel spleten, echt iets voor ons dus! Tijdens de aanloop naar de route nemen we in het dichte struikgewas een verkeerde route waardoor we iets verlaat in de route stappen. De eerste lengte begint met een lastige plaat maar hierna gaan we een prachtige versnijding in. De route heeft alles voor een echte klassieker: steil en afwisselend klimmen, goeie rotskwaliteit, haken alleen daar waar nodig en goeie standplaatsen. Bovenin de route mag ik nog een vreselijk spannende 6b plaat klimmen met een wel erg luchtige hakenafstand. Met een bizarre beweging aan een belachelijk klein greepje vragen we ons allebei af of er misschien iets is uitgebroken. En om het avontuur helemaal compleet te maken wordt ik op het laatste hangrelais van de 11e lengte nog even door een wesp in men arm gebeten. Met een opgezwollen onderarm voor 2 dagen als gevolg. Naar beneden besluiten we het GR wandelpad te nemen. Als we vervolgens langs een steile rotswand lopen en genoodzaakt zijn 3 steile abseils te maken twijfelen we of we wel op de GR zitten.f2 f3 f4 f5 f6 f7 f8 f9
Verdon
In Palud s Verdon kamperen we bij de boer. Elke dag een strak blauwe lucht waardoor we drie volle dagen kunnen klimmen. Op donderdag klimmen Michael en ik “La demande” (6a), een ultra klassieker. De 320 m lange route is een waar genot met prachtig jammen en op het eind een fantastische schoorsteen. Vrijdag klimmen we “Reve de fer” (6b+) een fantastische continue route met echte verdonesque pockets. Toch best wel spannend om eerst ab te seielen, het touw eruit te trekken en dan weer terug omhoog te klimmen. De laatste dag klimmen we “Luna Bong” (6c). Een aanrader is de brede spleet recht onder de oude route te nemen ipv de traverse over de plaat, neem dan wel een extra camalot nr. 3 mee om het minder spannend te maken. Hoewel mijn topo uit 1988 zegt dat de route toen al wat afgespekt was hebben wij hier niets van gemerkt. Wederom een must do voor elke spleetklimmer!! f11 f12 f13 f14 f15 f16 f17 f18 f19 f20 f21 f22
